Ik ben blij met de bedding die ik heb meegekregen vanuit mijn familie en de leerscholen waar ik aangesloten ben (geweest).
De grootste lessen voor mij zaten in de combinatie van systemisch werk en lichaamswerk. Systemisch werk hielp me kennismaken met mijn eigen diepte, voorbij de angst voor mezelf. Lichaamswerk gaf me de structuur om contact te maken met mijn eigen lijf en gevoelens, om die diepte te kunnen integreren.
Zonder dat weet ik niet zeker of ik hier nog was geweest. 

Dat is een gek besef, want alhoewel ik het leven soms als ellendig en zinloos ervoer, onbewust van kick naar kick ging, continu aan het anticiperen was op potentiële nieuwe situaties, ervoer ik het leven niet persé als alleen maar donker. Er waren gebeurtenissen nodig, zoals het stranden van een relatie en het stuklopen op werk. Eigenlijk het vastlopen in het leven om mij hierop te wijzen. 

Door de jaren heen werd ik steeds meer in staat gebracht die kier naar deze donkerte te openen en te zien voor wat het is: 
Kracht en liefde wat zich in ieder van ons begeeft, en wat zich een weg naar buiten tracht te banen. 

Je hoeft niet te wachten om te gaan staan tot je helemaal af bent. Je kunt elke dag gaan staan, los van waar je bent. Je mag jezelf helemaal laten zien, met alles wat het leven je gegeven heeft, met alles wat je in je hebt, met alles wat je meedraagt. Het leven vraagt van jou ten volste geleefd te worden. 

Kom op, dan gaan we staan.