Pa?
Ja, zoon.
Hoe ging dat vroeger bij jullie thuis?
Hoe bedoel je?
Nou, hoe was dat. Tussen jou en opa bijvoorbeeld.
Ja, gewoon…
Vaders en zonen
Laten we het hebben over onze vaders.
Dat zou een goed begin kunnen zijn van een roman, maar is in feite, samen met onze moeders, het begin van het verhaal van iedereen. Onze vaders vormen 50% van onze wortels. En tegelijkertijd is het aan hen aan wie we ons spiegelen als man zijnde.
Wanneer mannen bijeenkomen om het over hun vaders te hebben, dan verandert er iets in de ruimte. Ineens is iedereen weer een zoon, ongeacht waar iemand staat in het leven. Ongeacht leeftijd, kleur, inkomen, beroep etc. Dat gegeven schept een band. Ook je vrienden, ook je buurman, ook de minister-president hebben een vader en zijn zonen. Ook zij geven bewust en onbewust door wat zij hebben meegekregen.
Wanneer je vanuit die gezamenlijkheid, gaat zoeken naar je eigen verhaal, ontstaat er een community. Er is plek voor ieders verhaal, voor iedere emotie. Bij de een zal dit meer richting dankbaarheid gaan, bij de ander meer richting boosheid en wrok. Meestal is het een combinatie van allebei. Juist het ruimte kunnen bieden aan allebei, aan deze ambivalentie, schept een bedding voor volwassenwording.
Van oorsprong was je vader de persoon die je als zoon opleidde in een ambacht. Daardoor was het ambacht, het doen, hetgeen wat je met elkaar verbond. Industrialisatie en onder andere kapitalisatie heeft geresulteerd in wat we noemen de afwezige vader. De vader had in de kleine uren dat hij thuis was, misschien maar een kleine rol. Tel daarbij op de oorlogen waarin veel mannen in de 20ste eeuw terecht in zijn geraakt, en ziedaar: de emotioneel afwezige vader. Dat een vader enkel afwezig zou zijn, doet in veel gevallen de waarheid geen eer aan. En toch zijn er veel mannen in deze tijd die op zoek zijn naar zichzelf, hun eigen bron van mannelijkheid, maar ook simpelweg plezier en vreugde.
Onze vaders zijn een spiegel voor hoe we met onszelf omgaan. Maar ook hoe we omgaan met onze partners, vrienden, werk, collega’s en uiteraard ook onze kinderen. Vaders leven ons het leven voor.
Doorgaans is de reactie op een pijnlijke opvoeding het ontkennen ervan, totdat zich tekenen beginnen te tonen in het alledaagse leven waaruit blijkt dat patronen zich blijkbaar herhalen. Het doorbreken van die patronen, wat ze ook zijn, is blijkbaar toch niet zo eenvoudig als het lijkt. Het kan op een gegeven moment tijd worden deze relatie onder de loep te nemen, omdat het simpelweg veel zegt over de relatie met onszelf.
Hoe je vader het ook gedaan heeft, in iedere man zit een jongen die smacht naar de liefde en erkenning van zijn vader. Dat gegeven onder ogen komen betekent een stap naar volwassenwording. Wanneer we de claim op hem als onze redder kunnen loslaten, betekent dat een stap naar volwassen verworven vrijheid. Gekscherend zeggen we wel eens dat een ceo nooit een echt goede ceo kan worden, met een innerlijke kracht, visie en dienstbaarheid, voor hij heeft gehuild om zijn vader, en de vader die hij niet gehad heeft, en ook om de vader die hij wel heeft gehad. Het is alsof iedere man dit proces heeft te doorlopen op weg naar volwassenwording, waarmee ook een kracht wordt aangeboord die ten goede kan worden ingezet.
Willen we de relatie met onszelf onderzoeken, dan hebben we ook de relatie met onze vaders te onderzoeken. Wij verwelkomen je graag in een veilige setting waarin alle mannen welkom zijn. Of je nu een zoon hebt of niet, iedere man is een zoon, en daarmee welkom. Het is belangrijk dat we dit werk doen. Wanneer je je geroepen voelt of juist weerstand, laat het aan ons weten. Dan kunnen we in gesprek met je gaan en kijken of wij een helpende hand kunnen bieden, of wellicht iemand anders.
Deze dag doen we het rustig aan: we werken we met wat lichaamswerk en wellicht meditatie, om ons hoofd tot rust te laten komen en ruimte te maken voor het onderzoek wat we aangaan. We werken veel met systemische oefeningen en (famillie)opstellingen. De oefeningen zijn zo ingestoken dat ze voor iedereen toegankelijk zijn, en ook genoeg diepgang en uitdaging bieden. Het doel is een veilige setting bieden waarin jij in alle rust kan onderzoeken wat deze relatie voor jou betekent, en betekent heeft. Maar ook, hoe en wat jij van de relatie voortzet in de relatie met jouw zoon, jouw dochter, of andere dingen die jij in de wereld zet.
2 november vind deze workshop plaats bij het Huis voor Systemisch Werk.
De kosten zijn 195 e incl btw, incl diner. Datum: 2 november
Tijd: 10:00-20:00
Locatie: Venster op Waterland. Beets 15 in Beets.
Mocht je er graag bij willen zijn mail dan naar info@huisvoorsystemischwerk.nl. Ook kan je mailen naar contact@thijscopini.nl
DE trainers
JAN GUNTHER
Mijn eigen verleden was ooit het startpunt van alles wat mij inmiddels beroepsmatig drijft. In 2023 ben ik in mijn geboorteplaats Edam een onderneming begonnen: ‘Het Huis voor Systemisch Werk’. Wat mij aan systemisch werk fascineert is simpel te vertellen: prachtig hoe dingen als vanzelf lijken te gebeuren, juist omdat je ‘niets speciaals’ doet. Hoe mensen als vanzelf ontdekken wat ze blijkbaar delen. Hoe er zonder Grote Baas of uitgebreid plan een zelfsturend geheel ontstaat, waar ook de begeleider zodra dat kan naadloos in meegaat. Werken met opstellingen, systemisch werken, is een zachte ontmoeting tussen gelijken, die elkaar beter blijken te kennen dan ze voor mogelijk hielden. Die magie is altijd gebleven, al het ‘weten’ en ‘leren’ heeft daar voor mij – gelukkig!- niets aan veranderd. Met dank aan vele anderen, want niemand doet het alleen.
THIJS COPINI
Mijn eigen ontwikkelingspad begon toen ik gruwelijk vastliep in het leven. Relatie op de klippen, een halve burn-out. Maar vooral: absoluut nul richting en helderheid over wie ik was en wat ik wilde. En ik was ontzettend bang. Voor mezelf en voor anderen. Diep van binnen wilde ik graag mijn steentje bijdragen aan deze maatschappij, maar de verantwoordelijkheid die dat met zich meedroeg kon ik niet goed dragen. Ik sprong van de ene naar de andere interesse, elke keer weer opnieuw beginnend. Bij mijn allereerste familieopstelling wist ik niet hoe snel ik weg moest komen. Bij mijn allereerste mannentraining wist ik niet waar ik moest kijken. En zo zie je maar: de grootste schatten worden vaak bewaard door de lelijkste trollen. Heling begon na een uitbarsting tussen mij en mijn vader op weg naar Portugal in een regenachtig Biarritz. Daar kwam voor het eerst oud zeer naar boven, en begon mijn pad naar volwassenwording.